ماده سوم بیداری و رستاخیز روان مردهٔ بشر

روان هر فرد بشر، بعد از بیداری و ملبس شدن به صفت حیات مطلق، با یقین کامل و ذاتی خویش، بیاد می آورد که بنا به مشیت الهی، از روز ازل خود را، خدای خود را و اسرار خلقت تمام پدیده هایی مادی و صفاتی جهان را در یک حد و اندازه خاص، معقول و قلیل می‌شناسد. در غیر آن پیمان بندگی روح و فطرت ذُریات آدم و حوا با خالق خویش در روز میثاق ناممکن بود و کرامتِ داده شده از جانب خدا به بنی آدم حقیقتی نمی‌داشت.